หน้าเว็บ

วันอังคารที่ 28 มิถุนายน พ.ศ. 2554

วิธีการยกเลิก นิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรร

-แนะนำว่า ให้ท่านสมัครเป็นกรรมการหมู่บ้าน หรือ นิติบุคคล โดยหาเสียงว่า ถ้าเราได้เป็น จะจดทะเบียนเลิกนิติบุคคล จะได้เลิกเก็บค่าคุ้มครอง เอ๊ย ค่าส่วนกลาง ซะ
-หากได้เป็นประธาน ให้เลือกกรรมการ 4 คน. ทำบันทึกการประชุม  จดทะเบียนเลิก 20,000 บาท
-จดทะเบียน เลิกนิติบุคคล แล้วทำจดหมายแจ้งไปยัง เทศบาล/อบต.  ทราบว่าหมู่บ้านนี้ได้จดทะเบียนเลิกกิจการ เรียบร้อยแล้ว ขอให้ทาง เทศบาล/อบต. มาดูแลต่อ และทุกบ้านก็เหลือภาระแค่ไปจ่าย ค่าขยะ หลังละ 30-40 บาท ต่อเดือน อย่างเดียวเท่านั้น...เฮ……เป็นไทแล้วโว้ย
ส่วนไฟของถนนในหมู่บ้านไม่ต้องกลัวว่าจะดับ  ที่เป็นหลอดไฟฟ้าตามเสา รวมถึงถนน ก็เป็นหน้าที่ของรัฐคือ เทศบาล/อบต. เค้าก็จะมาดูแลให้ต่อไป...
หรือถ้ากลัวจัดมาก ว่าบ้านจะมืด หรือ ไม่มีคนดูแล ก็ให้จั๊มต่อให้เข้าไปในมิเตอร์บ้านเราเลยก็ได้ หน้าบ้านเรา เราจ่ายเองก็ได้… 
และยืนยันว่าไม่มีใครมีสิทธิ์มาตัด น้ำ ไฟ ของบ้านเรา เพราะเราได้ขอไปกับการไฟฟ้า หรือประปามาแล้ว
เลิกไปเถอะ ค่าส่วนกลางพวกที่เข้ามาเป็นกรรมการโดยมาก 99% มาหาผลประโยชน์
-ส่วนเรื่องความปลอดภัย  เป็นเรื่องของ บุญกรรม การจัดการ และการวางตัว...
ต่อให้มี ยาม มันก็ไม่ได้ช่วยรับประกันว่าขโมยจะไม่มาขึ้นบ้าน เห็นขึ้นกันสนุกเลย
หลายครั้ง ก็เสียเงินจ้างยามมาเป็นสายโจร
-ต้นไม้หน้าบ้าน เก็บไว้ดูแลตัดแต่งเอง กวาดใบไม้เอง ได้ออกกำลังกายดีออก ต้นไม้อะไรดูแลยาก เช่น ชาดัด เข็ม ต้องตัดแต่ง ก็เอาออกไปเลย เอากระถางดอกไม้สวยๆ อ่างบัว มาตั้งแทน
เหมาะอย่างยิ่งสำหรับหมู่บ้านขนาดเล็ก
แต่สำหรับหมู่บ้านขนาดใหญ่ คงต้องคิดให้รอบ เพราะปัญหาก็คือ สวนสวย สระน้ำ ทะเลสาป ซึ่งเป็นภาระหนักสำหรับหมู่บ้าน ลองปรึกษาดูว่าจะสามารถยกให้ เทศบาล/อบต. มาดูแลได้ไหม อาจยกให้เป็นสวนชุมชน สระน้ำชุมชน อย่าไปหวงสถานที่ ว่าเดี๋ยวจะมีคนอื่นมาใช้ หาทางดูแลมันอย่างยั่งยืนดีกว่า ยังไง สวนสวย ทะเลสาป แล้วเราก็อยู่ใกล้กว่า จริงๆจะมีซักกี่คนถ่อไปใช้ที่หมู่บ้านอื่น เห็นมีแต่หลายๆที่ ต้องทิ้งรกร้าง เพราะไม่มีปัญญาทำนุบำรุง...

นรก นิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรร

อยากบอกกับทุกๆคนว่า ชั่วชีวิตที่เราเพียรพยายาม
มุมานะ ซื้อ"บ้าน" เพียงเพื่อ "ซุกหัวนอน"
ในยามแก่ชราภาพ และแล้ว...
สิ่งวาดฝันไว้ต้องมลายกลายเป็น
"นรก หมู่บ้านจัดสรร"
ที่ที่มี"เปรต" มากมาย
คอย ดูด สูบ เลือด เนื้อ

พวกมันกิน ค่ายาม แม่บ้าน ค่าต้นไม้
ค่าจัดงานเลี้ยง วันพ่อ วันแม่ ปีใหม่
ค่าแอร์ อุปกรณ์สำนักงาน ค่านางบำเรอ
อีกทั้งค่าบริหาร "นรก" อีกด้วย

หัวหน้า "ยมทูต" มีหน้าที่ในการ
สรุปมติที่ประชุมอันชั่วช้าสามานย์
 อาทิ
ขอเก็บค่าส่วนกลางทุกหลังเท่ากัน (บ้านยมทูตหลังใหญ่สุด)
ห้ามนำสุนัขออกมาเพ่นพ่านในที่ส่วนกลาง (ท่านยมทูตเกลียดกลัวสุนัข)
ห้ามทุกคนจอดรถหน้าบ้าน (เพราะเกะกะทางเข้าบ้านท่านยมทูต ซึ่งอยู่ด้านในสุด และบ้านท่านมีที่จอดรถหลายคัน)
ขอขึ้นค่าส่วนกลาง ครั้งที่ 3... (เพราะลูกท่านยม ต้องการใช้เงินไปเรียนต่อ ตปท.)

การลงมติ "กฏหมู่มาร" จะกระทำโดย ถามว่า ถ้าเปรต ตัวใดไม่เห็นด้วย ให้ยกมือขึ้น
ปรากฏว่า มติที่ประชุมเอกฉันท์ เนื่องจากไม่มีเปรต ตนใดยกมือไม่เห็นด้วย!
(เปรตที่คัดสรรมาเข้าประชุมนิติฯล้วนแต่เคยเป็นอดีตมิฉาชีพ และถูกลงโทษตัดแขน 2 ข้างทิ้ง)
ขอยินดีกับประชาธิปไตย ที่มีแม้แต่ใน "นรก" นี้ด้วย

นิติบุคคลหมู่บ้านจัดสรร ดีๆ ก็คงมีแต่ "ในฝัน" เท่านั้น

วันจันทร์ที่ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2554

พรบ.แบ่งแยกดินแดน 2543

มีซักกี่คนที่จะทราบว่า นับแต่มี พรบ.จัดสรรที่ดิน 2543 ที่ร่วมกันร่างโดยกลุ่มผลประโยชน์ เช่น เจ้าของหมู่บ้านจัดสรร สมาคมคอนโดและหมู่บ้าน มีการใช้ช่องโหว่ทางกฎหมายนี้ในการสร้างอำนาจ สร้างกฏหมู่เหนือกฏหมาย ภายในชุมชนเล็กๆของตน ทำตัวราวกับว่าเป็นพระเจ้าอยู่หัว ในดินแดนนั้นๆ โดยมีทหาร (ยาม) ไว้คอยควบคุมคนที่อาศัยอยู่ ต้องอยู่กันอย่างหวาดกลัวและไร้ซึ่งอิสรภาพ มีการออกกฏห้ามไม่ให้เลี้ยงสัตว์ (ถ้าพวกกรรมการไม่เลี้ยงสัตว์) หากพบเจอสัตว์หลุดรอดออกไปก็จะจับไปส่งเทศบาลทันที หรือจะหลีกเลี่ยงประเด็นการเลี้ยงสัตว์ ถ้าพวกกรรมการเลี้ยงสัตว์ การเรียกเก็บเงินค่าผ่านทางรถกับข้าวที่เข้ามาขายของ การห้ามโทร.เรียกรถแท็กซี่ หรือ มอเตอรไซค์ เข้ามารับในหมู่บ้าน (พวกกรรมการมีรถส่วนตัว) และกฏประหลาดอื่นๆ อีกมากมาย ที่ละเมิดสิทธิ แต่สามารถตั้งเป็นกฎได้ น่าแปลกใจ ที่ไม่มีใครออกมาเรียกร้องอะไร ได้แต่ก้มหน้ารับ และคิดแต่ว่าไม่อยากมีเรื่อง
มีเรื่องที่คนพูดถึงกันมาก และน่ากลัวว่าจะถึงขั้นเป็นภัยคุกคามประเทศได้
มีที่ดินจัดสรรทำหมู่บ้านแห่งหนึ่งในย่านสมุทรปราการ มีชาวต่างชาติอาศัยอยู่เป็นจำนวนมาก พวกเค้าได้ออกกฏห้ามไม่ให้คนไทยเข้าไปในพื้นที่ส่วนบุคคลของพวกเค้า ซึ่งก็น่าจะหมายรวมถึงตำรวจที่เป็นคนไทยด้วย ในพื้นที่หากยามพบว่ามีการบุกรุกก็จะใช้อาวุธได้โดยทันทีเพราะถือว่าบุกรุกอาณาเขตส่วนบุคคล มีการติดตั้งกล้องวงจรปิดทั่วบริเวณเพื่อดูแลความปลอดภัย(หรือเพื่อสอดแนม?) หน่วยราชการหรือท้องถิ่นมีหน้าที่ดูแลแค่ส่งไฟฟ้า หรือน้ำประปาเข้าไปในพื้นที่เท่านั้น แต่ไม่สามารถล่วงรู้ถึงความเป็นไปหรือความเคลื่อนไหวภายในพื้นที่นั้นได้เลย เช่น ทุกคืนวันศุกร์ เสาร์ มีสาวสวยมากมายเข้าไปในพื้นที่ เพราะมีการจัดงานสังสรรโต้รุ่ง สิ่งใดที่ไม่กระทำได้เพราะผิดกฏหมายไทย ก็เข้าไปทำกันในภายในพื้นที่ส่วนตัวอันมีกฏหมายรองรับ เมื่อนานวันไป หมู่บ้านใหม่ก็อุบัติขึ้น เพียงมีพื้นที่ติดกัน กฏหมายก็ยินยอมให้ควบรวมหมู่บ้านให้มาบริหารควบรวมกันได้ ถ้าจะมองในแง่ร้าย ที่ต่างชาติชอบการควบรวมกิจการ (ฮุบ) ฉันใด ก็ไม่ยากที่จะคิดควบรวมพื้นที่ ให้ยิ่งใหญ่ แยกพื้นที่ แบ่งดินแดน ได้โดยไม่ต้องเป็นประชาชนของประเทศนั้นๆ ไม่ต้องแย่งกันเป็นรัฐบาลให้เหนื่อย คิดอยากเป็นใหญ่ ก็แค่ใช้ช่องการจัดตั้งนิติบุคคล มีเงินให้บริหารสบายๆ ไม่มีฝ่ายค้าน ไม่มี สตง. อยากทำอะไรทำ โกงได้จนวันตาย เราจะเสียดินแดน เสียอิสรภาพด้วยต้นเหตุเพียงเพราะเหล่านายทุนหมู่บ้านจัดสรรที่ไม่ยอมยกหมู่บ้านให้ท้องถิ่นดูแล แค่อยากมุบมิบเงินประกันค่าก่อสร้าง 7% และไม่อยากโดนตรวจสภาพถนน และสาธารณูปโภค โดยหน่วยงานราชการหรือ อบต. หลอกคนในหมู่บ้านง่ายกว่า แค่จ่ายหัวละ 2-3 หมื่น หรือเอาใจซ่อมบ้านให้เป็นพิเศษ พวกคนเห็นแก่ได้ ก็พร้อมหลับตาตรวจรับหมู่บ้านตอนโอน แถมยังมีเหล่ามิจฉาชีพรีบมาเสนอตัวจัดตั้งเป็นกรรมการเพื่อโกงกินค่าส่วนต่าง ค่ายามกับค่ากวาดถนนทำสวน อีกเดือนละหลายหมื่นบาท โกงกันตั้งแต่หน้าบ้านเลย
อยากบอกว่าเรารัก พระเจ้าอยู่หัว ไม่อยากสูญสิ้นชาติ เสียแผ่นดิน
เดี๋ยวนี้คนเห็นแก่ตัวมันเยอะ เพราะเห็นแก่ประโยชน์ส่วนตน
เราจะยังคงเป็นไท มีอิสระและสิทธิได้อย่างไร
ตราบที่นายทุนยังเป็นคนเขียนกฏหมาย เอื้อให้สามารถออกกฏหมู่มารในหมู่บ้านได้เอง
อยากวอน ให้พ่อช่วยลูกด้วย ลูกจนปัญญาแล้ว...
แม้ว่าลูกเคยคิดจะไปจากแผ่นดินของพ่อหลายครั้ง
แต่ด้วยความรักและผูกพันที่มีต่อพ่อ
ลูกขอใช้ชีวิตสนองพระคุณพ่อ
ช่วยดูแลแผ่นดินของพ่อ ด้วยสองมือเล็กๆ
ตราบจนสิ้นลมหายใจ...บุษยา ตั้งใจดี